Szpitalny Oddział Ratunkowy

Szpitalny Oddział Ratunkowy – spełnienie warunków Rozporządzenia Ministra zdrowia z dnia 3 listopada 2011 r. W sprawie szpitalnego oddziału ratunkowego w praktyce

Szpitalny oddział ratunkowy potrzebuje lądowiska. Budując je dla SOR, należy spełnić wiele wymagań. Tutaj skupimy się na zapewnieniu szeroko rozumianej łączności, o której mowa w § 6 p. 2 rozporządzenia. Link do rozporządzenia: Treść rozporządzenia.

Poniższy tekst odpowiada na pytanie: „Czego w praktyce potrzebujemy aby być zgodnym z rozporządzeniem i uruchomić łączność na SOR”.

Antena

Będzie nam potrzebna antena nadawcza, którą montuje się na dachu budynku. W zależności od ukształtowania terenu oraz odległości stacji bazowych LPR, mogą to być różne rozwiązania. Od małej (około 1mb długości ) anteny do dużej ponad 5-cio metrowej. Wysokość montażu anteny zależy od odległości od lądowiska. Zbyt wysokie umieszczenie anteny uniemożliwi lądowanie. Z tego powodu stosuje się rozwiązania tzw anten wyniesionych. Umieszcza się je nawet w zupełnie innej lokalizacji – pod innym adresem.

Radiowy serwer komunikacyjny (RSK)

RSK – urządzenie, podłączone do anteny kablem. Skupia ono w sobie możliwość nasłuchu sygnału który „wchodzi” do anteny oraz jednocześnie „transferuje” dźwięk na dowolną ilość konsol dyspozytorskich. Umieszcza się je w miejscach gdzie prowadzony jest nasłuch. Serwer „nasłuchuje” na „kanale ogólnopolskim”.

Dzięki zastosowaniu Radiowego Serwera Komunikacyjnego (RSK) znosimy ograniczenie typu „jedno radio = 1 antena”. Za pomocą tylko tego jednego RSK, możemy rozmawiać i komunikować się z LPR z wieku miejsc w obydwie strony ( tzn możemy nasłuchiwać i nadawać w eter ). Dodatkowo serwer umieszcza się w miejscu, w którym nie będzie on miał wpływu na działanie urządzeń medycznych, które radio zawarte w nim mogło by zakłócać.

Obecnie często zakazuje się montażu bezpośrednio radiotelefonu podłączonego do anteny. Pod uwagę bierze się tutaj zarówno względy bezpieczeństwa jaki i aspekt zakłócania urządzeń w trakcie nadawania. W przypadku uderzenia pioruna w antenę następuje wręcz wybuch radia (mimo prawidłowego uziemienia anteny). Gdy radiotelefon jest zamontowany bezpośrednio na biurku jego operatora może to być niebezpieczne. Radiowy Serwer Komunikacyjny zabezpiecza radio poprzez montaż tego urządzenia w stalowej, uziemionej szafie.

Konsola dyspozytorska

Urządzenie końcowe – które montuje się na stanowiskach operatora. Urządzenie to poprzez sieć komunikuje się z Radiowym serwerem Komunikacyjnym przekazując oraz odbierając z niego dźwięk. W praktyce oznacz to komputer typu All In One, na którym zainstalowane jest oprogramowanie. Do komputera podłącza się mikrofon. Operator mówiąc do mikrofonu „nadaje przez antenę” umieszczoną na dachu. W głośnikach usłysz odpowiedź lub wywołanie zwrotne. Urządzenie to oprócz „nadawania przez antenę” potrafi również skomunikować się z telefonem komórkowym, który zastępuje dawniej używane Pagery. Funkcjonalność ta wyczerpuje temat systemu bezprzewodowego przywoływania osób. Jest ona wymagana paragrafem 6 pkt 2.1 b.

Przeczytaj więcej : Czym jest konsola radiowa

Smartfon jako pager

Urządzenie o wiele bardziej funkcjonalne od zwykłego pagera. Gdy operator wysyła żądanie przywołania – na konsoli dyspozytorskiej obserwuje jego status. W momencie wysyłki wiadomość otrzymuje status „wysłana”. Następnie gdy wiadomość dotrze na docelowy telefon komórkowy otrzymuje status „ dostarczona”, natomiast w chwili, gdy osoba odczyta wiadomość na konsoli pojawia się status „przeczytana”. Dodatkowo możliwa jest również normalna komunikacja jak przez radiotelefon przenośny w obydwie strony (oznacza to, że operator może „zawołać” głosowo osobę wywoływaną a osoba ta może odpowiedzieć również głosowo – jak przez zwykły radiotelefon.)

Łączność z Zespołami Ratownictwa medycznego , dyspozytorem medycznym , lekarzem koordynatorem ratownictwa medycznego oraz centrum urazowym

W zależności od lokalnych rozwiązań łączność ta wygląda różnie w całym kraju. Zaleca się aby łączność z Zespołami Ratownictwa Medycznego była realizowana na częstotliwości Pogotowia Ratunkowego ze względu, iż w pojazdach ZRM prowadzi się stały nasłuch na tych kanałach. Możliwe są jednak inne rozwiązania (często w przypadku gdy pogotowie nie wyrazi takiej zgody). Często łączność ta jest realizowana za pośrednictwem kanału ogólnopolskiego – którego nasłuch muszą prowadzić wszystkie jednostki Państwowego Ratownictwa Medycznego – w tym również lekarz koordynator oraz centra urazowe. W takim układzie wywołanie Zespołu Ratownictwa Medycznego realizuje się poprzez Dyspozytora Medycznego, który wydaje dyspozycję dla ZRM o czasowym przejściu na kanał ogólnopolski – co skutecznie prowadzi do uzyskania łączności SOR-ZRM ( jednak tym samy ZRM traci łączność ze swoim Dyspozytorem Medycznym).